Caciquismo en Galicia

Durante a restauración borbónica o sistema caciquil en Galicia estivo moi arraigado debido a que a maioría da poboación se atopaba no rural, o atraso económico, a dispersión da poboación, a debilidade do Estado, a quenda pacífica e o fraude electoral. Este peculiar sistema estaba baseado no intercambio de favores políticos e económicos e estaba relacionado cun pequeño número de poderosas familias asociadas ao partido Conservador ou ao Liberal. Estas familias, unidas por vínculos de sanque ou de intereses arredor dunha personalidade pública, exercen e controlan o poder político nunha deteerminada zona.
O proceso de formación destas familias caciquís é moi semellante en todas elas. Unha persoa de clase media-baixa (ou de boa posición social e económica) intenta buscar relacións locais. A continuación, intentan conseguir que un membro da súa familia trienfe un Madrid coma avogado ou nalgún Ministerio. O seu éxito permitiralle ir entrando pouco a pouco na político ata que logre ser incluído no selecto e restrinxivo círculo de deputados e presentarse coma un candidato por un dos partidos da quenda. A súa familia en Galicia garántelle os votos debido ao intercambio de votos por favores (cargos, concesións públicas…) o que converte ao xefe de familia no cacique da zona. Ao seu carón vaise tecendo unha ampla rede de parentescos. Destacan catro grandes familias, dous do Partido Conservador ( Bugallal e González Besada) e dous do partido Liberal (Montero Ríos e Gasset).