Naceu en Cartaxena de Indias no ano 1788 no seo dunha importante familia da América española, mais marcha co seu tío, Rosendo Porlier e Asteguieta (oficial da Armada) a España, onde participa na batalla do Cabo Finisterre e na batalla de Trafalgar. Trala derrota na batalla contra os ingleses, solicita o traslado ao exército. A Guerra da Independencia sorpréndeo coma tenente coronel de Granaderos en Extremadura, levando a cabo unha gran oposición contra as tropas francesas. Nesta etapa recibiu o nome do Marquesiño (xa que se facía pasar polo sobriño do marqués Don Pedro Caro Sureda para conseguir voluntarios na loita contra os francesas). Tomou o pseudónimo de Xoán de Cartaxena durante o desenvolvemento da guerra.Casou con María Teresa, irmá do conde de Toreno. Co retorno de Fernando VII ao finalizar a guerra e co rexeitamento da Constitución gaditana de 1812 por parte deste, comezou a súa oposición cara o monarca. Foi detido en Madrid e levado á Coruña, onde queda retido no castelo de San Antón. Obteu o permiso para ir ao balneario de Arteixo alegando ter unhas doenzas, mais este dirixiuse á casa de Andrés Rojo do Cañizal, comerciante liberal, dende onde preparou o pronunciamento que levaría a cabo na Coruña a noite do 19 de setembro do 1815. Dous días máis tarde, diríxese con 864 homes cara Santiago con obxectivo de tomar a cidade mais nun descanso no camiño, no Mesón de Deus, é traizoado por un grupo de sarxentos do 6º Reximento de Mariña. É condeado a morte e executado na Coruña o 3 de outubro de 1815.
No hay comentarios:
Publicar un comentario